Ramo ve Go-Go haftanın tandasını sunar!

12. haftanın tandası, Eskişehir’den Taha Kayalar’ın hazırladığı ve Miguel Caló orkestrasının Raúl Iriarte’nin sesiyle kaydettiği tango eserlerinden oluşuyor. Tango djliğini büyük bir keyifle yapan Taha’nın hazırladığı bu tandayı keyifle dinlemeniz dileğiyle..

1. Miguel Caló / Raúl Iriarte – La vi llegar (1944)
2. Miguel Caló / Raúl Iriarte – Cada día te extraño más (1943)
3. Miguel Caló / Raúl Iriarte – Marión (1943)
4. Miguel Caló / Raúl Iriarte – Mañana iré temprano (1943)

Raúl Iriarte hakkında biraz bilgi vermek gerekirse;

Barracas’da dünyaya gelen Raúl Iriarte, 15 Ekim 1916 ve 24 Ağustos 1982 tarihleri arasında yaşamıştır. Latin Amerika’nın Carlos Gardel’den sonra en meşhur vokalistlerinden birisidir.

Daha küçük yaşta gitar çalıp şarkı söyleyen Raúl Iriarte, 17 yaşında iken radyo programlarında boy göstermeye başlar. Özel bir bariton ses rengi ve karizması, uzun süre onun tek başına performans göstermesine sebep olur.
1938 yılında Mario Azerboni onu orkestrasına davet eder. 1943 yılında Alberto Podestá, Miguel Caló’dan ayrılıp Pedro Laurenz Orkestra’sına katılır. Caló’ya önerilmesi onun tango dünyasına adım atmasını sağlar. O dönem Caló orkestrasının elemanları şöyledir; piyanoda Osmar Maderna, kemanlarda Enrique Mario Francini, Aquiles Aguilar, Antonio Bogas, Mario Lalli, bandoneónlarda Domingo Federico, Armando Pontier, José Cambareri, Felipe Richiardi ve kontrabasda Armando Caló.  Bu orkestra o yılların büyük orkestraları (Aníbal Troilo, Carlos Di Sarli and Juan D’Arienzo) ile aynı seviyeye yükselmiş ve “All Star Orkestra” ismini almıştır. Tabiiki bu rekabette solislerin kalitesi önemli rol oynamaktaydı.
İlk kaydı “Es en vano llorar” adlı eserdir. Ardından gelen “Mañana iré temprano” ve “Cada día te extraño más” adlı parçalar ise hit olur. 1945′te Osmar Maderna, Domingo Federico, Francini Pontier Miguel Caló’dan ayrılıp kendi orkestralarını kurarlar. Bu kan kaybından bir süre önce Raúl Berón, Miguel Caló Orkestrası’na geri dönmüştür. Bu ikili Caló’nun başarısının devamında önemli rol oynar.
Ne hikmetse Raúl Berón da orkestradan ayrılıp Francini-Pontier Orkestra’sına katılır. Bu nedenle diğer bir değerli ses Roberto Arrierta Miguel Caló orkestrasına katılır. Bu sürede Caló orkestrası 43 kayıt geçekleştirir (sadece 7′si enstrümental). Iriarte’nin muhteşem kayıtları  “Nada”, “Tabaco”, “Trenzas” ve “Marión” bu döneme aittir. 1947 yılında muhteşem bir parça olan “Óyeme” (Homero Expósito ve Enrique Francini eseri) nin kaydından sonra o da orkestradan ayrılıp solo kariyerine geri döner.
1948 yılında Ismael Spitalnik’e radyo programlarında eşlik eder. 1949 yılında Armando Lacava (piyano) ile birtakım kayıtlar gerçekleştirir. 1950 yılında Şili, 1954 yılında da  3 yıl süren “El Patio” adlı kabare turnesinde Luis Álvarez ile birlikte çalışır ve onunla “Prohibido” ile “Noche de locura” adlı tangoları kaydederler.

Bu haftanın tandasını, ülkemizin en sevilen ve en başarılı djlerinden biri olan sevgili dostumuz Halil Ertekin hazırladı ve şarkılardan birini sizler için “Romantik Şair Go-Go” tercüme etti. Tandamız Miguel Caló orkestrasının 40’lı yıllarda kaydettiği valslerden oluşuyor. Keyifle dinlemeniz dileğiyle;

1. Miguel Caló / Raúl Iriarte – Flor de lino (1946)
2. Miguel Caló / Alberto Podestá – Bajo un cielo de estrellas (1941)
3. Miguel Caló / Raúl Berón – El vals soñador (1942)

Halil’e bu güzelim tandayı bizlerle paylaştığı için teşekkür ediyoruz.
Bu hafta sizlere tandayı oluşturan şarkılardan “Bajo un cielo de estrellas” adlı eserin tercümesini sunacağız..

Bajo un cielo de estrellas / Yıldızlı gecenin altında
Tango Vals
Müzik: Enrique Francini / Héctor Stamponi
Söz: José María Contursi
Çeviri: Romantik Go-Go

Eski dostlarımı, eski kahvehaneyi ve sokakları görmek için
yıllar önce terkettiğim yere, mahalleme geri döndüm.
Sessiz ve karanlık gecede, rüzgar sanki kulağıma
“Seni hiç unutmadık ve bir gün geleceğini biliyorduk” der gibi esiyordu.

O gece, sevmeyi bilen ve mısraları ile acılara şerefe diyen
hayalperest bir çocuk olmaya çalıştım.
Kulağıma “Biliyordum onun için… onun için döndün”
diyen bir fısıltı var.

Ne kadar candan ve ne kadar üzücü
ağaç gölgelerinin boyadığı evlerin yalnızlığı…
Bütün bunları derinden hissetmek…
Kapılardaki isimler beni hıçkırmaya çağırıyor.

Yıldızlı gecenin altında onu görmeyi daima arzuladım
ama asla göremedim.
Bütün bunlar bir hayalmişçesine
geçip gidiyor…

Bu haftanın tandasını Miguel Caló’nun tangonun altın çağında, vokallere Raúl Iriarte’nin eşlik ettiği tangolarından hazırladık. Şarkıların tamamını “Sus Exitos Con Raúl Iriarte Vol. 1 ve Vol. 2” albümlerinden keyifle dinleyiniz diye seçtik;

1. Miguel Caló & Raúl Iriarte – Margo (1945)
2. Miguel Caló & Raúl Iriarte – Verdemar (1943)
3. Miguel Caló & Raúl Iriarte – Trenzas (1945)
4. Miguel Caló & Raúl Iriarte – Nada (1944)

Miguel Caló hakkında biraz bilgi vermek gerekirse;

28.10.1907-24.5.1972 tarihleri arasında yaşamış, bandoneónist, kompozitör ve orkestra şefidir. Gençlik yıllarında keman ve bandoneón eğitimi alan Caló, 1926 yılında Osvaldo Fresedo orkestrasına bandoneónist olarak katılmış ve bir yıl sonra Francisco Pracánico’nun orkestrasına transfer olmuştur. Sonrasında 1934 yılında kendi orkestrasını kurana kadar, Cátulla Castillo ile İspanya ve Osvaldo Fresedo ile Amerika turnesine çıkmıştır.
Miguel Caló’nun müzikal yaşantısını değerlendirirken iki önemli unsuru düşünerek bu değerlendirmeyi yapmak gerekecektir. Bunlardan ilki Caló’nun müzikal evrimi, diğeri ise onun büyük bir orkestra şefi olmasıdır.
Caló’nun müzikal evrimi, kronolojik olarak 1920’lerin sonu ile kendi orkestrasını kurduğu 1934 yılları arası, 1930’lar ve 1940’lar ve sonrası olarak üçe ayrılabilir. Bu üç dönemde onun müzikal algısı birtakım değişikliklere uğramıştır. Başka orkestralarda çaldığı dönemlerde daha çok müzisyen kimliğiyle, 1934 yılından 1940’lı yıllara kadar Fresedo’nun benzeri ve di Sarli’yi andıran müzikal duruşuyla, 1940’lı yıllarda ise muhteşem müzisyenlerden ve vokalistlerden oluşan muhteşem orkestrasıyla ön plana çıkmıştır.
Miguel Caló, 40’lı yıllardan sonra şefliğini yaptığı orkestrada birçok önemli müzisyenle ve vokalistle çalışmıştır. Müzisyenler arasında; Domingo Federico, Armando Pontier, Carlos Lazzari, Eduardo Rovira, Julián Plaza ve José Cambareri gibi bandoneónistler, Enrique Francini, Antonio Rodio ve Nito Farace gibi keman sanatçıları sayılabilir. Vokalistler arasında ise; Raúl Berón, Alberto Podestá ve Raúl Iriarte gibi tango tarihinin çok büyük isimleri sayılabilir. Al Compás del Corazón, Jamás Retornarás, Qué Te Importa Qué Te Llore ve Qué Falta Que Me Hacés, Miguel Caló’nun kaydettiği önemli eserler arasında sayılabilir.