Ramo ve Go-Go haftanın tandasını sunar!

20. haftanın tandası, Ricardo Malerba orkestrasının vokalde Orlando Medina ile kaydettiği milonga eserlerinden oluşuyor. Keyifle dinlemeniz dileğiyle..

1. Ricardo Malerba / Orlando Medina – Mariana (1942)
2. Ricardo Malerba / Orlando Medina – Salí del paso… Manolo (1941)
3. Ricardo Malerba / Orlando Medina – Amor con amor se paga (1944)

Orlando Medina hakkında biraz bilgi vermek gerekirse;

Gerçek adı Orlando Luis Giustino olan sanatçı 30 Mart 1918 tarihinde Arjantin’de dünyaya gelmiştir. Daha küçük yaşta müzikle ve özelikle tango ile ilgilenen Medina, 12 yaşındayken arkadaşları ile kurduğu trio ile, o zamanların ünlü tango müzisyenleri olan Ignacio Corsini ve Azucena Maizani’nin takipçisi olarak, bir çok mahalle sahnesinde müzik yaparlar. Hatta Medrano sinema tiyatrosunda bir bandoneónist eşliğinde şarkı söyler. Bu bandoneónist Aníbal Troilo’dur ve hatta onu dinleyen Gardel’in onu kucağına alıp sevdiğini biliyoruz.
16 yaşındayken Armando Baliotti onu orkestrasına alır. İki yıl sonra Héctor Varela’ya katılıp Radio Belgrano ve Imperio Cabare’de sahne alır. Radio Belgrano’da çalıştığı dönemde Charlo ile tanışır. Medina’ya göre Charlo, Gardel’den sonra gelen en büyük tango vokalistidir. Ricardo Malerba ve kardeşi Alfredo’nun karısı Libertad Lamarque onu dinlemek için davet ederler. İşte bu davet onu Malerba’nın solisti yapar. Birlikte 22 kayıt gerçekleştirirler. Varela ile olan arkadaşlığı ise devam eder.
Medina, sonraki yıllarda bir söyleşide, D’Arienzo’yu taklit ettiği söylentileri sonucu Malerba’nın müziğini yavaşlatığını söyler.
İleri tarihlerde daha ziyade Carlos Di Sarli vuruşlarına yakın çalan Ricardo Pedevilla orkestrasına katılır. Daha sonraları ise, “bu kadarı bana yeter.” diyerek büyük tango sahnelerinden çekilir ve karısı ile yaşadığı mahallede haftasonları şarkı söyleyerek müzikle bağlantısını devam ettirir. Orlando Medina 11 Ağustos 2004 yılında hayata gözlerini yumar.

19. haftanın tandası, tangonun beyefendisi Carlos Di Sarli ve orkestrasının tamamı 1943 yılında kaydedilmiş tango eserlerinden oluşuyor. Özellikle son şarkıya dikkat diyoruz ve keyifle dinleyeceğinizi umuyoruz..

1. Carlos Di Sarli / Roberto Rufino – Esta noche de luna (1943)
2. Carlos Di Sarli / Roberto Rufino – A mí me llaman Juan Tango (1943)
3. Carlos Di Sarli / Roberto Rufino – Boedo y San Juan (1943)
4. Carlos Di Sarli / Roberto Rufino – Los muñequitos (1943)

Büyük usta Carlos Di Sarli hakkında daha fazla bilgi vermek gerekirse;

Tango dünyasının en büyük yorumcularından biri olan Carlos Di Sarli hakkında 2012 yılının ilk tandasında kısaca bilgi vermiştik. İsterseniz verdiğimiz bu bilgeleri biraz derinleştirelim. Di Sarli müzisyen bir aileye mensuptu. Annesi tenor Tito Russomano’nun kızıydı. Büyük abisi Domingo Bahia Blanca’daki Williams Konservatuarı’nda öğretim görevlisi, keza diğer abisi meşhur bir bariton ve küçük kardeşi de piyanistti.
Küçük yaşta abisinin çalıştığı konservatuarda klasik müzik eğitimi almaya başlar, ne yazık ki babasının silah satan dükkanında, daha 13 yaşında ona yardım ederken bir gözünü  kaybeder. Belki de bu nedenle iyileştikten sonra çoçuk yaşında, tango da icra eden, seyyar bir müzik grubuna katılarak turneye çıkar. Ardından La Pampa eyaletine, Santa Rosa şehrine göç eder. Orada iki sene sessiz filmlerde piyano çalar. 16 yaşında Bahia Blanca’ya dönerek kendi orkestrasını kurar. Dört yıl sonra henüz yirmi yaşındayken kardeşi Carlos ile birlikte Buenos Aires’e göç ederler. Aslında Cayetano Di Sarli diye vaftiz edilmesine rağmen kardeşinin ismi Carlos’u kullanır.

Alberico Spátola (El trece’nin bestecisi) tavsiyesi ile önce Anselmo Aieta sonra Juan Pedro Castillo ve Alejandro Scarpino’nun (Canaro en Paris bestecisi) şeflik ettikleri orkestralarda çalışır. 23 yaşında hayatı boyunca arkadaş kaldığı Osvaldo Fresedo orkestrasına geçmesi ile tango müzik kariyeri gerçek anlamda başlamış olur. 1927-1928 yıllarında bestelediği “Milonguero viejo” adlı eserini Fresedo’ya ithaf eder. Aynı yılda Juan “Pacho” Maglio ve José María Rizzutti, Di Sarli’nin bestelediği fakat kendisinin hiç kaydetmediği “Meditación” adlı eserini plağa kaydederler.
1927 yılında yani daha 24 yaşında, kendi sextetini kurarak RCA Victor firması ile 48 tango eseri kaydetmiştir ki bunların arasında Edgardo Donato’nun “T.B.C.”, Antonio Rodio’nun “Maldita” ve Eduardo Arolas’ın “La guitarrita” ve “Una noche de garufa” adlı eserlerini sayabiliriz. Ona vokalde Santiago Devincenzi (daha sonra Devin soyadını alır) ve geçici performanslarda Ernesto Famá ve Fernando Díaz eşlik ederler.

1930 yılında Café El Germinal’de çalıştığı sırada, patronun siyah gözlük takmasına karışmasına sinirlenerek, orkestrasının tüm elemanları ile birlikte Bahia Blanca’ya geri döner. Bu arada vokal Antonio Rodríguez Lesende orkestraya dahil olmuştur. İki yıl sonra bilinmeyen bir nedenle orkestrasını terk ederek Santa Fe eyaletine, Rosario’ya, gider. Burada küçük bir orkestraya (bandoneónda Juan Cambareri, kemanda Alberto Saikievich ve vokalde Roberto Pieri) katılarak iki yılını burada geçirir. Terkettiği sextet ise performanslarına Orquesta Novel ismini alarak devam eder. 1935 yılında eski orkestrasının piyanisti rahatsızlanınca orkestra elemanlarının ricası üzerine geçici olarak onlarla tekrar çalışır.

Carlos Di Sarli’nin altın çağ ve sonrası müzik kariyerini bir sonraki Carlos Di Sarli tandasına bırakalım.

Carlos Di Sarli ile ilgili 2012 yılında paylaşmış olduğumuz bilginin linkini aşağıda görebilirsiniz..

http://www.tandaoftheweek.com/2012/01/1-haftanin-tandasi-2012/

18. haftanın tandası, Roberto Firpo orkestrasının kaydettiği tango eserlerinden oluşuyor. Keyifle dinlemeniz dileğiyle..

1. Roberto Firpo / Alberto Diale – Cosas olvidadas (1940)
2. Roberto Firpo – La chola (1941)
3. Roberto Firpo – De vuelta al pago (1940)
4. Roberto Firpo / Alberto Diale – Fantasma (1939)

Roberto Firpo hakkında biraz bilgi vermek gerekirse;

2011 yılında Roberto Firpo hakkında kısa bir bilgi paylaşmıştık. Kendisi tango dünyasının en ağır toplarından olduğu için bu hafta yayınladığımız tanda ile onun hakkında daha geniş bir bilgi vermeyi uygun bulduk.
Roberto Firpo’yu sadece bir piyanist, orkestra şefi veya kompozitör olarak değil, tangonun o devirdeki tipik orkestrasına piyanoyu monte eden müzisyen olarak, yani onu bir tango devrimcisi olarak görmeliyiz. Cilalı çalış stiline çoğu zaman solo bölümleri de eklemiştir. Ayak pedalını kullanmaya başlayıp daha iyi bir titreşim elde ederek müziğini başka bir seviyeye taşır. Kompozitör olarak ise, o zamana kadar daha ziyade dansçıların ayaklarına hitap eden tango müziğinin stilini, romantik besteleriyle değiştirmeyi bilmiştir.
Ailesinin maddi zorlukları nedeniyle beşinci sınıfta okulu terk ederek babasının bakkal dükkanında çalışmaya başlar. 15-16 yaşlarında elinde bir kaç peso ile varoştan şehrin merkezine gelmiş, her türlü işte çalışarak biriktirdiği 200 peso ile piyanosunu satın almıştır. “Hayatımın en mutlu günü bana 200 pesoya mal oldu.” şeklinde o günü betimlemiştir.
19 yaşında “Venus” “Independencia”, “Apolo” adlı eserlerin bestecisi Alfredo Bevilacqua’dan ilk piyano derslerini almaya başlar. 23 yaşında “La chola”, “El compinche” ve “La gaucha Manuela” adlı eserleri besteleyince kendisini ”ilhamı bol” besteci kategorisine sokmayı başarır! Ne yazık ki, o tarihlerde bir trio ile Hansen adlı lokalde geceliği bir Peso’ya çalışmaktadır. Zamanla kendisini daha da geliştiren Firpo 29 yaşında kendi orkestrasını kurar.
İlk başarılarını  “Argañaraz”, “Sentimiento criollo”, “De pura cepa” ve “Marejada” adlı eserleriyle yakalar. Bir yıl sonra kendisinin romantik dokusu gerçekten algılanan ve belki de en başarılı eseri “Alma de bohemio” yu besteler. Onun ne büyük bir besteci olduğunu şu eserlerle ölçebilirsiniz: “El compinche”, “El ahorcado”, “Fuegos artificiales” (Eduardo Arolas ile birlikte), “Didí”, “El bisturí”, “El amanecer”, “El gallito”, “El rápido”, “Vea vea”, “El apronte”, “Montevideo”, “La carcajada” v.b..
1916 yılında Montevideo’da ilk sahne alışında, 15 kişilik genç bir grup ona heyecanla yaklaşarak daha sonra en bilinen tango ve en çok çalınan tango ünvanlarına sahip olan ”La cumparsita”nın bir kağıda karalanmış bestesini eline tutuşturur. Bakın kendi ağızından bu olayı nasıl anlatır. ”Gençler elime Matos Rodríguez adlı arkadaşlarının 2/4 ritimde kalemle karaladığı iki bölümlük notaları tutuşturup, akşama kadar çalınır hale getirmemi istediler. Tango’ya benziyordu. İlk bölümü, eh fena değildi. İkinci bölümü ise kullanılır gibi değildi. 1906 yılında besteledğim ama başarı kazanmamış “La gaucha Manuela” ve “Curda completa” adlı eserlerimin bazı bölümlerini kullanarak komposizyonu tamamladım. O akşam gençlerin arzusu yönünde ”Bachicha” Deambroggio ve “Tito” Roccatagliatta ile birlikte çaldık. Sanki tanrı tarafından gönderilmiş bir eser gibi algılandı. Matos’da arkadaşları tarafından eller üzerinde taşındı. Fakat eser kısa sürede unutuldu. Enrique Maroni ve Pascual Contursi’nin bu esere güfte yazması parçanın bugünkü ününe kavuşmasına sebep oldu.
Umuyoruz ki, yazımızın başında Firpo hakkında yaptığımız yüceltmeye, bu bilgilerle birlikte siz de katılırsınız. Firpo’nun hayatı ve müziği hakkında diğer ve ilginç bilgileri başka bir Firpo tandası yazısına bırakıyoruz.
Firpo ile ilgili daha once paylaştığımız kısa bilgiyi aşağıdaki linkten inceleyebilirsiniz;

http://www.tandaoftheweek.com/2011/12/haftanin-tandasi-2011-03/