Ramo ve Go-Go haftanın tandasını sunar!

Bu haftanın tandasını tango müziğine yön vermiş önemli orkestralardan biri olan Julio de Caro orkestrasının kaydetmiş olduğu enstrümantal tangolardan hazırladık. Tandayı oluşturan şarkıların tamamını “RCA Victor 100 Años” adlı albümden seçtik. Keyifle dinlemeniz dileğiyle;

1. Julio de Caro – Copacabana (1928)
2. Julio de Caro – Boedo (1927)
3. Julio de Caro – El Monito (1928)
4. Julio de Caro – Mala Junta (1927)

Julio de Caro hakkında biraz bilgi vermek gerekirse;

11.12.1899-11.3.1980 tarihleri arasında yaşamış, keman sanatçısı, besteci ve orkestra şefidir. Lakabı José Julián olan sanatçı, Buenos Aires’li müzisyen bir ailenin 12 çocuğundan ikincisidir. Eduardo Arolas ve Roberto Firpo gibi tangonun erken çağlarına damgasını vuran müzisyenlerden etkilenmiştir. 1924’te kendi sextetini kuran sanatçı, Juan Carlos Cobián ve Enrique Delfino gibi isimlerin melodik yapılarından etkilenerek, o dönemde tangoya yeni ve ulaşılması zor bir stil getirmiştir. Julio de Caro’nun enstrümantal tango kayıtları ve Carlos Gardel’in sözlü tango kayıtları, günümüz tangosunun temelini oluşturduğu söylenebilir.
Julio de Caro, tangonun orijini olan batakhanelerin etkilerini parçalarında cesaretle kullanıp, melankolik ve hissi elemanlarla birleştirmiş, bunlara folklorik elementler ve Avrupa müziğinin etkisini katarak süslemiş ve böylece erişilmesi zor bir stil yaratmıştır. Onun müziğini anlamak için kendi besteleri olan “Boedo” , “Tierra Querida” , “Flores Negras” ve “Loca Bohemia” adlı parçaları özümseyerek dinlemek ve incelemek gerekir. Kardeşi ve pianisti Francisco, besteci kişiliğiyle parçalardaki lirik ve romantik stilin oluşmasına büyük katkıda bulunmuştur.
Bandoneónisti Pedro Laurenz (“Risa Loca” ve “Mal de Amores” adlı eserlerin bestecisi) ve o dönemin diğer bestecilerinin eserlerine kendi repertuarında yer vermiş, bu eserleri kendi stili ile yorumlayarak, eserlerin bugünlere kadar ulaşmasında büyük bir rol oynamıştır.
Eduardo Arolas onun müzikteki manevi babasıdır ve 1923 yılında Juan Carlos Cobián (“Nostalgias” adlı eserin bestecisi) ın sextetine katılana kadar onun orkestrasında çalmıştır. Bu sayede Ricardo Luis Brignolo (“Chiqué” adlı eserin bestecisi), bandoneónist Pedro Maffia, piyanist José María Rizzuti, bandoneónist Osvaldo Fresedo (“Aromas” adlı eserin bestecisi), piyanist Enrique Delfino (“Recuerdos de Bohemia” adlı eserlerinin bestecisi), ve Uruguaylı bandoneónist Minotto di Cicco gibi isimlerle çalışma fırsatı yakalamıştır.
İlk kayıtları Victor firması için kaydettiği “Todo Corazón” ve “Pobre Margot” adlı eserlerdir. 30 yıl içerisinde 440’a yakın kayıt gerçekleştirmiştir. En önemlileri arasında, “Boedo” , “Tierra Querida” , “Flores Negras” , “Loca Bohemia” , “Colombina” , “Copacabana” , “Chiclana” , “El Arranque” , “El Bajel” , “El Monito” , “Guardia Vieja” , “La Rayuela” , “Loca ilusión” , “Mala Junta” , “Mala Pinta” , “Mi Queja” , “Moulin Rouge” , “Orgullo Criollo” , “Tiny” ve “Todo Corazón” adlı eserleri sayabiliriz.

Bu haftanın tandasını, performanslarını beğeniyle takip ettiğimiz dostumuz, Contacttango djlerinden Sabri Güleç hazırladı. Yaklaşık 2 yıldır tango djliği yapan, tango müziğinin dipsiz ve içinden çıkamayacağı bir kuyu olduğunu düşünen Sabri, tangonun klasik ve altın çağına ait eserlerinin hastası olduğunu söylüyor. Bu nedenle Osvaldo Fresedo orkestrasına vokalde Oscar Serpa’nın eşlik ettiği ve dibine kadar romantizm kokan bir tanda hazırlamış bize. :) Keyifle dinlemeniz dileğiyle;

1. Osvaldo Fresedo / Oscar Serpa – Jamás Retornarás (1943)
2. Osvaldo Fresedo / Oscar Serpa – El Día de Tu Ausencia (1943)
3. Osvaldo Fresedo / Oscar Serpa – Cristal (1944)
4. Osvaldo Fresedo / Oscar Serpa – Sol (1945)

Oscar Serpa hakkında biraz bilgi vermek gerekirse;

7.6.1919-8.11.1982 tarihleri arasında yaşamış, gitarist ve şarkıcıdır. Mendoza eyaletinin Luján de Cuyo bölgesinde, Alberto Serpa ve María Chini çiftinin çocuğu olarak Dünya’ya gelen Oscar, daha çocuk yaşlarda müziğe merak salmıştır. Oscar’ın bu merakını kısa sürede keşfeden ailesi, onu konservatuara göndererek müzik eğitimi almasını sağlamıştır. Temel bir gitar eğitimi aldıktan sonra, Cuyo bölgesine has repertuarları çalan halk gruplarına katılmıştır. Müzikal evrimi böylece başlamış olur.
Mendoza bölgesinin en ünlü şarkıcısı ve bestecisi olan Alfredo Pelaia’ya birisi tarafından Oscar Serpa’yı dinlemesi önerilir. Pelaia, o sıralar düet yaptığı Ítalo Goyeche’den ayrılmıştır. Birkaç ay sonra Pleaia-Serpa ikilisi olarak ilk kez sahne aldıklarında, tarih 1936 yılını gösteriyordur ve Oscar henüz 17 yaşındadır. 1937 yılında RCA-Victor şirketi için, birlikte ilk plaklarını kaydederler. Bu plağın bir tarafında Pelaia’nın ünlü eseri “Claveles Mendocinos” (1924 yılında Gardel-Razzano ikilisi, 1929’da ise sadece Gardel tarafından kaydedilmiştir.) diğer tarafında ise Serpa’nın sesinden solo olarak, “Niebla del Riachuelo” adlı tango eseri bulunmaktadır. 1939 yılında Radio Belgrano’nun kadrosuna dahil olurlar. 1940 yılında Pelaia’nın hastalanıp ikiliden ayrılmasına kadar, başarılı performanslar sergileyip, dinleyicilerin beğenisini kazanırlar.
Daha sonra Oscar Serpa solist olarak Radio Argentina’ya transfer olmuş ve tango şarkıları söylemeye başlamıştır.
Onun şarkıcılığındaki evrim, dikkate değer olmakla birlikte, tekniği, müzikalitesi, pürüzsüz ve etkileyici ifadesiyle tam bir Cuyo bölgesi şarkıcısı olduğunu doğrular.
1942 yılında Ricardo Ruiz ile yollarını ayıran Osvaldo Fresedo tarafından orkestrasına çağrılır. İlk olarak “Si de Mí Te Has Olvidado” ve “Mi Noche Triste” adlı eserleri kaydeder. O yıl tango müziğinin radyo tarihindeki en önemli programlarından biri olan “Ronda de Ases” başlar ve Fresedo orkestrası bu programın en önemli konuklarından biridir. Homero Manzi radyo programı adına şarkı sözü yazar, Fresedo besteler ve Oscar Serpa ile kaydeder. Şarkı hızlıca bir tango hiti olur. Oscar Serpa, 1947 yılında Fresedo’yla yollarını ayırana kadar toplam 59 eser kaydetmiştir.
Fresedo ile yollarını ayıran Oscar, Carlos di Sarli tarafından çağrılır ve 1948 yılında “La Novia del Mar” adlı tango şarkısını kaydederler. Daha sonra kişisel nedenlerle di Sarli orkestrasından ayrılır. Ardından Horacio Salgán orkestrasına katılır ve orkestranın diğer şarkıcısı Ángel Díaz ile iyi bir ikili olurlar. Ne yazık ki, bu 2 yıllık süreç içerisinde orkestra herhangi bir kayıt yapmamıştır.
1950 yılının ortalarında Ricardo Pedevilla tarafından birkaç kayıt gerçekleştirmek için davet edilir. O dönemde kaydedilen “Precio” , “Y Mientes Todavía” ve “Ventanita de Arrabal” adlı eserler, Oscar Serpa tarafından seslendirilmiş en başarılı eserler olarak kabul edilmektedir.
1951 yılında tekrar Carlos di Sarli ile çalışmaya başlayan sanatçı, 1955 yılının sonlarına kadar orkestrayla toplam 46 adet şarkı kaydetmiştir. 70’li yılların sonlarına kadar performanslarına devam eden, tangoda ve her platformda bir centilmen olan Serpa, 1982 yılında Mar del Plata’da bir trafik kazasında araç altında ezilerek hayatını kaybetmiştir.

Bu haftanın tandasını tango müziğinin altın çağında popüler bir ses olan Francisco Fiorentino’nun Aníbal Troilo orkestrasıyla kaydettiği tango vals şarkılarından hazırladık. Keyifle dinleyeceğinizi umut ediyoruz..

1. Aníbal Troilo / Francisco Fiorentino – Pedacito de Cielo (1942)
2. Aníbal Troilo / Francisco Fiorentino – Valsecito Amigo (1943)
3. Aníbal Troilo / Francisco Fiorentino – Acordándome de Vos (1942)

Francisco Fiorentino hakkında biraz bilgi vermek gerekirse;

23.09.1905-11.09.1955 tarihleri arasında yaşamış şarkıcı ve bandoneón sanatçısıdır. Francisco Fiorentino için “orkestradan kopmayan, orkestrayı bastırmayan ve onunla özleşen bir orkestra elemanı ve şarkıcısıdır.” diyebiliriz. Bu “orkestra şarkıcısı” deyimi, 1940’lı yıllarda şarkıcıyla özdeşleşmiştir. Aníbal Troilo orkestrasının müziği ve Francisco Fiorentino’nun vokali, yağlanmış ve birbirlerine uyan dişliler gibi çalışmış ve bu çalışmanın sonucu olarak diğerlerine örnek olmuşlardır.
Sesi çok kuvvetli olmadığı halde, Fiorentino’nun seslendirdiği “Gricel” , “Garúa” ve “De Barro” isimli tangolar, “Tu Diagnóstico” isimli tango vals ve “Mano Brava” isimli milonga artık klasikleşmiş eserlerdir.
Kardeşinin kendisine hediye ettiği bandoneón ile çalışmaya başladıktan sonra konservatuara gidip, devrin çok önemli bandoneónistlerinden biri olan Uruguaylı Minotto di Cicco’dan (Francisco Canaro orkestrasında çalmıştır.) dersler almıştır. 6 yıl gece klüplerinde ve cafelerde performans sergiledikten sonra Aníbal Troilo orkestrasına katılır. 1937-1944 yılları arasında Troilo orkestrasıyla çalıştığı bu dönem, sanatçının müzik hayatının en önemli ve verimli yıllarıdır. Troilo orkestrasından ayrıldıktan sonra kendi orkestrasını kuran sanatçı, orkestranın başına da Astor Piazzolla’yı getirmiştir. Kendi orkestrasıyla toplam 22 kayıt gerçekleştiren Fiorentino, şarkıcı ve bandoneónist olarak Juan Carlos Cobián, Roberto Firpo, Pedro Maffia, Juan D’Arienzo ve Roberto Zerrillo gibi isimlerle de çalışmıştır.
1951 yılında Uruguay’a yerleşen Fiorentino, burada piyanist José Adolfo Puglia ve bandoneónist Edgardo Pedroza’nın grubuna dahil olmuştur. Bu grupla müzik hayatının son üç kaydını 1951 yılında gerçekleştiren sanatçı, Buenos Aires’ten bin kilometre uzakta Mendoza şehrinde, bir kaza sonucu hayatını kaybetmiştir.